Lienekevanderfluit.nl

dubbel gevoel
Twee geliefden, vrienden of familieleden vertel en apart van elkaar hoe zij een belangrijke periode of gebeurtenis in hun leven hebben ervaren. Frans en Mariëlle over zijn bipolaire stoornis. TeksT Lieneke van der Fluit
BeeLD eline Hensen
Quest Psychologie — voelen
voelen — Quest Psychologie 71
dubbel gevoel
“Mariël e, het gaat niet goed met Frans”. Als partner in Mariëlle
een druk gezin is het soms lastig te signaleren.’ ‘Als Frans depressief is, is hij thuis. Hij doet dan hele-maal niets. Ik heb dan grip op de situatie en hoef me meer, soms was ik een week lang op. Ik heb in die geen zorgen te maken dat hij gekke dingen gaat doen. Frans (48)
periode een huis gekocht als cadeau voor mijn vrouw. Als hij hypomaan (lichte vorm van manie, red.) wordt of Terwijl ik geen baan meer had en dus helemaal niet de die ene keer dat hij manisch was, heeft al es en iedereen financiële middelen had om een hypotheek te kunnen het gedaan. Hij zoekt het conflict op, vooral met mij en betalen. Ook leaste ik een auto voor 1600 euro per is niet meer voor rede vatbaar. Gelukkig heeft hij het maand en reed daar ’s nachts met een vaartje van steeds beter onder controle en zijn de echte excessen 225 kilometer per uur mee rond. Ik gaf een borrel voor verleden tijd, maar deze periodes waren voor ons als de hele buurt en kocht de duurste flessen whisky.’ gezin het heftigst. Steeds maar die angst wat ons nu ‘Ik wéét dat het een ziekte is en dat Frans er zelf ook
‘Op een avond, vlak voordat we op vakantie zouden niets aan kan doen, maar toch kan ik soms nog zó
gaan, heb ik al e pil en die ik in de maanden daarvoor kwaad worden. Afgelopen december bijvoorbeeld
niet had geslikt, in één keer ingenomen. Ik kan me er ging het weer even niet goed met hem en liet hij zich
helemaal niets meer van herinneren. Toen mijn vrouw een paar dagen opnemen om tot rust te komen. Dat
‘Ik zou mijn bipolaire stoornis niet willen missen, ik
boven kwam, zag ze dat het niet goed met me was en is het beste, dat weet ik ook wel, maar toch voel ik me ben nu zelfs verschrikkelijk dankbaar dat ik het heb.
ik schijn ook iets te hebben gezegd van "bel 112, ik heb dan in de steek gelaten. “Jij gaat even lekker onder zeil Ik beleef dingen vaak zo intens, dat kunnen andere
pil en geslikt". Die nacht werd ik door een ambulance en ik mag het hier opknappen”, denk ik dan. Dat maakt mensen niet. Soms hoor ik een muziekstuk en word ik in
afgevoerd en de volgende dag werd ik wakker op de vervoering gebracht. “Luister eens hoe prachtig”, zeg ik intensive care. Aansluitend ben ik vier maanden Het komt altijd weer goed. Daar houd ik me Prima”. Of: “dan rijd je je maar te pletter”. Dat klinkt dan tegen mijn vrouw. Als zij dan droogjes zegt, “Hhm, opgenomen geweest op de psychiatrische afdeling inmiddels in slechte periodes aan vast. Frans wordt cru, maar ik kan het niet voorkomen. Voorheen mooi, ja”, dan kan ik haar wel door elkaar schudden. altijd weer de oude. Vroeger dacht ik weleens: “Dit verstopte ik de sleutels of telde zijn pil en na. Dat doe “Luister nou eens echt!” Ik beleef het dan zó anders. gaat helemaal mis en hoe lang houd ik dit nog vol?” ik niet meer. Ik wil hem wel helpen, maar ik moet ook Zes jaar geleden werd de diagnose gesteld: ik ben ‘Het is vreselijk dat dit is gebeurd, ik besef dat ik mijn Maar inmiddels weet ik: Frans raapt altijd zijn boeltje aan mezelf denken. Frans is zelf verantwoordelijk.
manisch-depressief. Ik kon de psychiater die met het vrouw en kinderen langs de afgrond heb gesleurd. Dit weer bij elkaar en pakt de draad weer op.’ Ik fluit hem wel op zijn tijd terug, want bij Frans is nieuws kwam wel zoenen! Ein-de-lijk erkenning. Ik had had ook anders kunnen aflopen. Maar het was blijkbaar nooit iets gedoseerd. Vorig jaar ging hij met fotografie me altijd al anders gevoeld, nu kon ik het plaatsen.’ nodig om te kunnen zijn waar ik nu sta. Een keerpunt. ‘Ruim tien jaar geleden kwam ineens van al es boven aan de slag en daar gaat hij dan helemaal in op. Zodra Pas na deze manie werd de juiste diagnose gesteld en water: er kwamen brieven binnen van schuldeisers, hij enthousiast wordt, ben ik al op mijn hoede. Ik moest ‘Ik kamp vanaf mijn twintigste met jaarlijks terug- kon ik op de juiste medicijnen worden ingesteld. In Frans bleek een drank- en een gokprobleem te hebben 10.000 foto’s bekijken en zei op een gegeven moment: kerende depressies. Ze begonnen altijd aan het einde eerste instantie lithium, maar na twee keer een lithium- en veel te hebben gelogen. Toch wist ik dat hij niet “Goh, Frans, sla je niet een beetje door?" Op dat van de zomer. Rond Kerst was ik er meestal weer rede- vergiftiging ben ik overgestapt op Seroquel, een anti- gok- of drugsverslaafd was en ook geen leugenaar, er moment vindt hij dat niet leuk, maar achteraf gaf psychoticum. Het gaat nu goed, ik ben vier jaar stabiel moest iets anders aan dit gedrag ten grondslag liggen. en doe vrijwil igerswerk. Na de zomer hoop ik een Maar wat, daar kon ik de vinger niet op leggen. In die moeilijke jaren voordat de diagnose werd ‘We krijgen er samen grip op. Ik heb de laatste jaren ‘Ik zag het Soms stond ik hele periodes gesteld heb ik twee keer op het punt gestaan te een veel geruster gevoel. Toch blijft het altijd span- leven als één ’s ochtends op met mijn ‘Manisch depressief-zijn is een manier van leven, die ik scheiden, ook ter bescherming van mijn gezin. Maar nend, de situatie kan zomaar weer veranderen. We zijn steeds beter onder de knie begin te krijgen. Ik heb er diep in mijn hart wilde ik dat niet. Ik wist dat scheiden bezig onze relatie weer gelijkwaardig te krijgen. Ik wil groot feest’ maar dook direct weer terug lang tegenaan geschopt, dat doe ik nu niet meer. Ik niet de oplossing was en dat Frans een goeie vent is en hem niet controleren, maar weer echt samenzijn. Daar accepteer het en ga op tijd op de rem staan. Als ik een geen bedrieger. De diagnose kwam dan ook als een vecht Frans ook hard voor.’ ‹
waren. Ik trok de stekker van de telefoon eruit, deed paar drukke dagen heb gehad, doe ik de dag erna even opluchting, eindelijk wisten we wat er met hem aan voor niemand open. Zelfs een nachtzoen van één van helemaal niets. Door mijn leven aan te passen ben ik de hand was en konden we er aan gaan werken.’ de kinderen kon ik niet verdragen. Dat vond ik natuurlijk een leukere partner en vader geworden. Voorheen was Manisch depressieve stoornis
vreselijk, maar ik kon het niet verhelpen.’ ik een opgejaagd en snel geïrriteerd persoon.
‘Ik ben vaak zó druk geweest de boel hier draaiende te Maar, oh, die depressies, als die maar wegblijven. houden dat ik soms niet doorhad als het niet goed ging Wat is het?
‘Het jaar voorafgaand aan de diagnose was dramatisch. Die manische episode is traumatisch geweest voor mijn met Frans. We hebben vier kinderen en voor hen moet Bij mensen met een manisch-depressieve stoornis (MDS), ook wel Ik verloor in die periode mijn baan en de maanden van gezin, maar ik ben veel banger voor de depressies. Ik al es doorgaan, ik wilde dat zij zo min mogelijk zouden bipolaire stoornis genoemd, komt de stemming niet overeen met de realiteit. De werkelijkheid wordt als te somber of te mooi gezien. procederen die volgden hebben me leeggezogen. Ik raak dan zo ver van mezelf en de realiteit verwijderd, merken wat er met hun vader aan de hand was. Daar- Mensen met een manisch-depressieve stoornis voelen zich in een werd voor het eerst echt manisch, zag het leven als één dat is niet vol te houden. De grootste angst is dat ik naast moest ik vaak extra werken om rond te komen. manische periode overgelukkig en herboren, terwijl ze zich in de depressieve fase waardeloos voelen en zelfmoordgedachten groot feest en verloor al e realiteitszin. Ik sliep bijna niet zo ver wegzak, dat ik niet meer voor mezelf insta.’ ‹
Een buurvrouw of een vriendin wees me er dan op: Quest Psychologie — voelen
voelen — Quest Psychologie 73

Source: http://www.lienekevanderfluit.nl/wp-content/uploads/DubbelGevoel_1.pdf